Een gebouw met prachtige deuren!
Elke ondernemer wil zijn eigen toko ooit kunnen open en in dit opzicht ben ik niet anders dan een gewone ondernemer. Dit is altijd mijn droom geweest. Na een paar keer vallen en opstaan is het gelukt om de plek van ‘mijn dromen’ (bijna) op Funda te vinden. De financiele crisis was net begonnen (we praten hier over 2009) en iedereen zei dat ik ‘hartstikke gek’ was. Wie gaat nu geld investeren in een eigen zaak in het midden van een mondiale geld crisis? Niet veel mensen, denk ik, maar ook toen, zei mijn gevoel dat ik het moest doen. En ik deed het! Opgroeien in een instabiele en arme omgeving waar ik nooit wist of ik volgende dag eten op mij boord zou hebben, heeft mij geleerd om risico’s te nemen om aan dingen te komen. Van jongs aan heb ik een soort ‘schilpad carapace’ om mij heen gebouwd die mij zou beschermen van alle vallen en engen dingen. Het werkt nog wel.
Dus, ik ging door met alles en uiteindelijk op 14 maart 2010 gingen de deuren van mijn studio open. Die was mooi, stoer, met de mooiste hoge, 200 jaar hout deuren van Amsterdam! Een ‘paleis’ die ruikte naar nieuw samen met de vreselijk geur van petroleum die uit de nieuwe rubber vloer kwam. Mijn droom was realiteit geworden en iedereen gunde mij succes. Heel mooi om te ervaren!
In de foto boven zie je hoe onze studio uitzag in die tijd. Nog minimaal ingericht wat onze buiten muren betreft. Toen wij open gingen, heb ik aan vrienden gevraagd of zij mij een poster of een foto van een persoon die voor hun bijzonder was, wilde geven. Die zou ik ophangen in de studio. De aantal personen dat je op deze fotos ziet, zijn inderdaad bijzondere mensen voor een paar van mijn klanten en of vrienden. Wij hebben nu meer maar het is iets dat ik nog met plezier naar kijk en als iemand mij iets nieuw geeft, maak ik altijd een kleine plekje voor.
Het meisje met de rug naar ons is een van mijn eerste trainers geweest. Elske Sorel. Een mooie mens en een fantastische trainster. Ben heel blij te zijn geweest de trainer die Elske opgeleidt heeft om de trainster te zijn dat zij geworden is. Elske is bij mij gekomen omdat zij heel, heel graag personal trainster wou worden. In de tijd werkte zij in de RAI als evenement manager maar haar passie lag in de sport en in haar vrije tijd had ze besloten om de opleiding van CIOS te doen. Zij kwam bij mij om stage te lopen en aan dezelfde tijd de ‘ins and outs’ van de vak te leren. Dit heeft ze heel snel en heel goed gedaan. Zo goed dat in het loop van de tijd heeft zij haar vaste baan bij de RAI opgezegd en kwam werken voor mij als trainster. Elske heeft bij ons tot 2017 gewerkt. Daarna heeft zij besloten om ‘vleugels’ te geven aan haar kracht en haar eigen ding gaan doen. Haar inzet, loyaliteit en vriendschap zal altijd bij mij/ons blijven.
Ik ben ontzettend blijd dat gedurende deze 10 jaar een van onze krachten is niet alleen maar mensen helpen om fitter en gezonder te worden maar ook mensen/startende, ambitieuze trainers te helpen om hun dromen te vervullen en zoals Elske een bijzonder Personal Trainer te worden.
Onze deuren in 2010
Onze deuren nu
